instrument dęty

instrument dęty
instrument dęty {{/stl_13}}{{stl_7}}'instrument, z którego można wydobyć dźwięk przez dmuchanie, dęcie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Drewniany, blaszany instrument dęty. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • dęty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dęci {{/stl 8}}{{stl 7}} pozorny, oszukańczy; pozbawiony wartości, treści : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dęty triumf, sukces. Dęta mądrość. Dęte frazesy.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}instrument dęty;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • aerofon — m IV, D. u, Ms. aerofonnie; lm M. y «instrument muzyczny, np. fagot, trąbka, organy, w którym źródłem dźwięku jest drgający słup powietrza zamknięty w piszczałce głównej części instrumentu; instrument dęty» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • rożek — m III, D. rożekżka, N. rożekżkiem; lm M. rożekżki 1. lm M. rożki a. różki «nieduży róg na głowie zwierzęcia» Sarnie różki. 2. «niewielki przedmiot mający kształt rogu zwierzęcego (stożkowaty, często łukowato wygięty) lub przedmiot wykonany z rogu …   Słownik języka polskiego

  • róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… …   Słownik języka polskiego

  • trąbka — ż III, CMs. trąbkabce; lm D. trąbkabek 1. «instrument dęty, blaszany o jasnej, metalicznej barwie dźwięku i o najwyższej skali w grupie instrumentów blaszanych; przyrząd sygnalizacyjny z kształtu lub dźwięku przypominający ten instrument» Trąbka… …   Słownik języka polskiego

  • angielski — angielskiscy «dotyczący Anglii, Anglików» Język angielski. Angielska literatura, sztuka. ∆ Angielski bufet «stół zastawiony zimnymi przekąskami i daniami, z którego goście korzystają na stojąco; zimny bufet» ∆ Angielska gorzka «wódka wytrawna… …   Słownik języka polskiego

  • aulos — m IV, D. a, Ms. aulossie; lm M. y muz. «starogrecki instrument dęty, rodzaj prymitywnego oboju» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • bombardon — m IV, D. u, Ms. bombardonnie; lm M. y 1. muz. «blaszany instrument dęty o niskim tonie, rodzaj tuby basowej lub kontrabasowej; używany w niektórych orkiestrach wojskowych» 2. muz. «niski rejestr (głos) organów w piszczałkach stroikowych» ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

  • fagot — m IV, D. u, Ms. fagotocie; lm M. y «drewniany instrument dęty o niskiej skali, składający się z dwóch połączonych rur i podwójnego stroika; wchodzi w skład orkiestry symfonicznej» Dźwięki fagotu. Grać na fagocie. ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

  • flażolet — m IV, D. u, Ms. flażoletecie; lm M. y 1. muz. «drewniany instrument dęty, rodzaj fletu, dziś rzadko używany» 2. muz. «delikatny dźwięk o matowej barwie wydobywany na instrumentach smyczkowych i szarpanych przez lekkie dotknięcie struny palcem… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”